Dzień dobry,

W kontekście realizacji inwestycji związanej z budową L. 110 Marulewska - Matwy zwracam się z zapytaniem ofertowym odnośnie wykoania 8 stanowisk fundamnetowych pod konstrukcję słupów rurowych. 

Do wykoania są stanowiska pod konstrukcję słupów serii:

- EWN P+2,5 dotyczy stanowisk 2 i 5

- EWN P+5 dotyczy stanowisk 4,7 i 8

- EWN P+7,5 dotyczy stanowiska 6

- EWN M1+2,5 dotyczy stanowiska 3

- EWN K+6,5 dotyczy stanowiska 1 

Konstrukcje fundamentów.
• Klasa konstrukcji S5;
• Klasa ekspozycji środowiska XC4;
• Klasa wykonania robót 2 wg PN-EN 13670;
• Klasa kontroli robót 2 wg PN-EN 13670.

Obliczenia statyczno-wytrzymałościowe fundamentów przeprowadzono dla reakcji
u podstawy słupów wg norm: PN-80/B-03322, PN-EN 1997, PN-EN 1992.

Warunki gruntowo - wodne
W celu zaprojektowania posadowienia przyjęto parametry geotechniczne gruntu zawarte
w opracowaniach przywołanych w pkt. 1 niniejszego projektu. W trakcie wykonywania
robót ziemnych i fundamentowych należy zabezpieczać wykopy przed sączeniami wód
gruntowych. W razie zalania wykopów przez wody opadowe lub sączenia, należy po
osuszeniu wykopu usunąć upłynnione warstwy gruntu, a ubytki uzupełnić gruntem

niespoistym lub podsypką z chudego betonu. Dla wskazanych w opinii geotechnicznej
parametrów gruntów przyjęto II kategorię geotechniczną.
W trakcie wykonywania prac należy kontrolować urobek w celu porównania z warunkami
wskazanymi w dokumentacji geotechnicznej, rozpoznanie należy porównać z kartami
dokumentacyjnymi otworów geotechnicznych, w przypadku wystąpienia innych
warunków gruntowych należy skontaktować się z projektantem.

Opis rozwiązania konstrukcyjnego fundamentów
Zaprojektowano fundamenty studniowe, które należy wykonać w osłonie żelbetowych
kręgów. Średnica wewnętrzna oraz głębokości studni według dokumentacji rysunkowej.
Kręgi studzienne fundamentów pogrążyć metodą studniarską suchą, a od momentu
ewentualnego pojawienia się wody gruntowej, metodą na mokro bez obniżania poziomu
wody, nie dopuszczając do odfiltrowania gruntu wokoło kręgów. Docelowo poziomy
górnych powierzchni fundamentów znajdować się będą na wysokości 0,2 [m] nad
zagospodarowanym terenem. Powierzchnię górną fundamentów wyprofilować ze
spadkiem 2%, zapewniającym spływ wody opadowej. Wokoło fundamentów na
promieniu o szerokości 1,0 [m] na głębokości do 0,8 [m] należy przeprowadzić wymianę
gruntu rodzimego na pospółkę zagęszczoną co najmniej do wskaźnika Is=0,97.

Charakterystyka materiałowa konstrukcji fundamentów
Specyfikacja betonu:
Recepturę na beton towarowy powinien opracować dostawca zgodnie z PN-EN 206-1
oraz poniższą specyfikacją (wraz z uwzględnieniem sposobu betonowania, okresu
betonowania, transportu mieszanki, gabarytu fundamentu itp.).
Specyfikacja betonu, wymagania podstawowe:
• Wytrzymałość na ściskanie C30/37;

• Klasa ekspozycji (XC4), minimalna zawartość cementu 300kg/m3 mieszanki;
• Maksymalny wymiar kruszywa Dmax=16mm;
• Klasa zwartości chlorków CL0,2;
• w/c<0,50.

Zbrojenie fundamentów zaprojektowano z prętów żebrowanych ze stali AIIIN.

Opis techniczny fundamentów
11.1 Wytyczne prowadzenia robót ziemnych
Zagłębienie studni polega na wykorzystaniu ciężaru studni z jednoczesnym wybieraniem
urobku z jej wnętrza. Do czasu pojawienia się zwierciadła wody stosować metodę
studniarska „na sucho”, od momentu pojawienia się wody stosować metodę studniarską
„na mokro”. Zapuszczanie studni poniżej swobodnego zwierciadła wody gruntowej
wymaga stałego utrzymywania w studni poziomu wody 1-1,5[m] powyżej poziomu
swobodnego zwierciadła wody gruntowej. W przypadku trudności z zagłębieniem studni,
w gruntach niewykazujących właściwości tiksotropowych studnię można poddawać
wibracjom. Wszystkie części studni należy złączyć ze sobą klamrami, aby nie nastąpiło
rozdzielenie kręgów podczas zapuszczania w grunt. Klamry należy rozmieszczać
równomiernie na obwodzie studni z zachowanie zasad: dla średnicy wewnętrznej studni
≤1,20[m] - 6 klamer; dla średnicy wewnętrznej studni 1,5-2,0[m] - 8 klamer; dla średnicy
wewnętrznej studni >2,0[m] - 12 klamer. Między sekcjami studni należy ułożyć
uszczelkę. Dolną krawędź studni wzmocnić lub stosować krąg startowy z nożem tnącym.
Wykop nie powinien wyprzedzać zagłębienia studni o więcej niż 0,3-0,5[m] w gruntach
niespoistych i 1,0[m] w gruntach spoistych. Poziom górnej powierzchni fundamentu
znajdować się będzie nad terenem, na poziomie określonym w dokumentacji
rysunkowej. Grunty wokoło fundamentów do głębokości 0,8[m], na promieniu minimum
1,0[m] wokoło fundamentu, wymienić na zagęszczaną pospółkę o Is≥0,97.
11.2 Wytyczne prowadzenia prac szalunkowych
Fundament wykonać w kręgach studziennych pełniących funkcję szalunku traconego.
Zalecane grubości ścianek kręgów żelbetowych podano na rysunkach. Dopuszcza się
stosowanie innych grubości ścianek, jednakże kręgi muszą umożliwiać wykonanie
gabarytu i zagłębienia fundamentu zgodnie z dokumentacją rysunkową. Nie dopuszcza
się stosowania kręgów bez świadectwa jakości. Lokalizacja szalunku w planie ±
100[mm], odchyłka pionowa(rzędna posadowienia) ±100[mm]. Odchyłka pionowości
szalunku ± H/100 i nie więcej niż 50[mm], gdzie H-całkowita długość szalunku. Przed
betonowaniem, w szalunku fundamentu należy obsadzić kosz kotwowy dbając o to, by

jego zamocowanie było stabilne i nie powodowało przemieszczeń w trakcie
betonowania. Przed przystąpieniem do betonowania należy sprawdzić: geometrię
deskowania (szalunku); szczelność deskowania; usunąć zanieczyszczenia takie jak
kurz, śnieg oraz wszelkie inne zanieczyszczenia w postaci ciał obcych; przygotowanie
powierzchni deskowania; rozmieszczenie otworów i innych wkładek (zgodnie z
projektami branżowymi). Gdy prace studniarskie odbywać się będą poniżej zwierciadła
wody gruntowej w gruntach przepuszczalnych oraz w warunkach ciśnienia artezyjskiego
(warstwa wodna pod ciśnieniem), niezbędne jest zapewnienie nadciśnienia, co najmniej
1,5m słupa wody aż do momentu zabetonowania pala.

Wytyczne betonowania fundamentów
Betonowanie fundamentów, jeśli nie występuje woda można prowadzić metodą
betonowania tradycyjnego. Należy pamiętać, by nie doprowadzić do rozsegregowania
mieszanki betonowej. Na dnie należy ułożyć warstwę 20-50[cm] zaprawy cementowej
1:2 w celu zapewnienia szczelności i jednorodności wypełnienia betonem dolnej części
konstrukcji. Betonowanie fundamentu należy rozpocząć możliwie szybko po
zapuszczeniu kręgów studziennych i nie później niż 1-2 dni od momentu zapuszczenia.
W przypadku zaplanowanego betonowania później niż 2 dni od zakończenia prac
ziemnych, należy przegłębić wykop o około 0,5[m] bezpośrednio przed betonowaniem.
Tempo betonowania tak należy dobrać, aby unikać tworzenia się zimnych złączy między
warstwami oraz aby ograniczyć nadmierne osiadanie świeżej mieszanki betonowej.
Podczas układania mieszanki należy zwrócić uwagę, aby wysokość swobodnego
zrzucania mieszanki betonowej nie była większa niż 1,0[m]. Ze względu na osiadanie
świeżego betonu przy betonowaniu elementów dłuższych niż 3,0[m] i średnicy >1,50[m],
należy zastosować przerwę roboczą w granicach 40-120min w zależności od składu
mieszanki betonowej, konsystencji i temperatury otoczenia. Przed przystąpieniem do
betonowania należy ułożyć plan prac dostosowany do: geometrii betonowanego
elementu; sposobu dostarczania mieszanki betonowej; sposobu formowania
betonowanego elementu (rozprowadzanie mieszanki betonowej); usytuowania miejsc
przerw roboczych i sposobu wykończenia powierzchni na okres przerwy roboczej;
kolejności betonowania; przyjętych środków ochrony i pielęgnacji betonu.
Zagęszczanie mieszanki prowadzić zgodnie z PN-EN 13670:2009 „Wykonanie
konstrukcji betonowych”. Efektywność wibrowania uzależniona jest od składu mieszanki
betonowej, częstotliwości i amplitudy drgań oraz czasu wibrowania. Poniżej podaje się
zalecenia ogólne dotyczące zagęszczania mieszanki betonowej: używać jednego typu
wibratora; buławę zanurzać szybko, wyciągać powoli (tak by beton był zagęszczany od

dołu ku górze); buławę wprowadzać w stałych odstępach, można przyjąć odległość 10*d
(d-średnica buławy).
Bezpośrednio po zakończeniu procesu układania i zagęszczania mieszanki betonowej
należy rozpocząć prace pielęgnacyjne. Metody pielęgnacji betonu w warunkach
normalnych powinny zapewnić niskie tempo odparowywania wody z powierzchni betonu
lub utrzymywać powierzchnię betonu cały czas w stanie wilgotnym. Pielęgnację betonu
należy prowadzić „metodą mokrą”, w uzasadnionych przypadkach metodą zachowania
wilgoci własnej. Różnica temperatur powierzchni betonu oraz wody użytej do pielęgnacji
nie może przekraczać 11°C. Okres pielęgnacji zależy ściśle od klasy ekspozycji betonu
według wymagań PN-EN 206-1, temperatury powierzchni betonu oraz wskaźnika
rozwoju wytrzymałości betonu określającego stosunek wytrzymałości 2-dniowej do 28-
dniowej. Pielęgnacja ma skutecznie zmniejszyć różnice temperatury i wilgotności w
pielęgnowanym elemencie. Różnica temperatury między środkiem a powierzchnią
betonu nie powinna przekraczać 20°C w normalnych warunkach dojrzewania. Zalecany
minimalny okres pielęgnacji dla każdego typu betonu 3 dni, przy czym w przypadku
betonów wodoszczelnych lub przy stosowaniu cementu hutniczego okres ten należy
odpowiednio wydłużyć. Szczegóły prowadzenia i zakresu pielęgnacji zgodnie z PN-EN
13670:2009. W przypadku, gdy średnia dobowa temperatura jest nie niższa niż +10°C,
a minimalna temperatura nie spada poniżej +5°C, warunki należy uznać za normalne i
nie wymaga się środków ochrony betonu związanymi z wpływami niskich temperatur. W
przypadku, gdy średnia dobowa temperatura jest niższa niż +10°C oraz minimalna
temperatura poniżej +5°C, należy przewidzieć specjalne środki przy wytwarzaniu i
układaniu mieszanki betonowej. Skuteczna metoda ochrony powierzchni betonu przed
niską temperaturą powinna zapewnić osiągnięcie wytrzymałości, która spowoduje, że
beton będzie odporny na uszkodzenia od zamrażania. Temperatura mieszanki
betonowej dostarczonej na budowę nie może być niższa niż 5°C. Prowadzenie
betonowania w obniżonych temperaturach wymaga zastosowania jednej z poniższych
metod:
• metoda podgrzewania składników (uzgodnienia dotyczące stosowania sztucznego
podgrzewania mieszanki betonowej prowadzi wykonawca z dostawcą mieszanki
betonowej);
• metoda modyfikacji składu mieszanki betonowej;
• metoda zachowania ciepła.
Bez względu na przyjętą metodę wykonania robót w warunkach obniżonych temperatur
oraz przygotowania mieszanki betonowej, należy zapewnić pielęgnację świeżego
betonu przez izolację termiczną. Betonowanie w „warunkach gorącego klimatu” również
wymaga specjalnego rodzaj pielęgnacji. W Polskich warunkach do tej sytuacji należy
przyjąć okres, kiedy temperatura powietrza przekracza +35°C, w celu uzyskania
wymaganej wytrzymałości betonu należy opracować recepturę mieszanki betonowej tak,
aby charakteryzowała się małym ciepłem hydratacji oraz jak najmniejszym skurczem.
Można stosować domieszki opóźniające wiązanie betonu na bazie polikarboksylanów i
polieterów. Podstawowym warunkiem, jaki powinna spełniać mieszanka betonowa
podczas prowadzenie robót w podwyższonych temperaturach jest utrzymanie możliwie
niskiej temperatury po wymieszaniu składników i zachowanie odpowiedniej urabialności
do momentu jej zagęszczenia. Temperatura mieszanki betonowej dostarczonej na
budowę nie powinna przekraczać 35°C. Powierzchnię górną fundamentu wyprofilować
ze spadkiem 2%, zapewniającym spływ wody opadowej. Powierzchnię należy
wykończyć tak, aby nie powodowało to powstawanie wykwitów mleczka cementowego.
W przypadku występowania w szalunku wody, betonowanie można prowadzić wyłącznie
metodą kontraktor.

Izolacja fundamentów
Zabezpieczenie fundamentów żelbetowych przed wpływami środowiskowymi
zrealizowane zostanie poprzez zastosowanie betonu o powyższej specyfikacji.
Dodatkowo do głębokości 1,0 [m] w gruncie powierzchnie zewnętrzne fundamentów
należy zaizolować systemem dyspersyjnym poprzez nanoszenie warstwy izolacyjnej
przed zapuszczeniem kręgów.
11.6 Kontrola wykonania robót.
Kontrola wykonania robót betonowych polega przede wszystkim na weryfikacji
materiałów i wyrobów, które mają być stosowane. Kontrole robót powinny być
udokumentowane stosowanie do klasy wykonania konstrukcji w postaci raportu. Należy
wykazać w raporcie, że zostały przeprowadzone wszystkie czynności pozwalające
osiągnąć wymaganą jakość wykonania robót. Szczegółowe wytyczne obowiązkowej
kontroli dla założonej klasy wykonania procesu betonowania podaje norma PN-EN
13670. Dokumentem kontroli robót jest raport sporządzony zgodnie z PN-EN 13670.
W przypadku stwierdzenia niezgodności z wymaganiami należy opracować
dokumentację naprawczą. Zakres dokumentacji powinien obejmować:
• Sprawdzenie wpływu niezgodności na wytrzymałość mechaniczną i stateczność
konstrukcji w trakcje eksploatacji;
• Przedsięwziąć konieczne środki zaradcze w celu usunięcia niezgodności.
Zaleca się, aby dokumentacja postępowania naprawczego oraz materiały, jakie mają
być użyte zostały zaakceptowane przed naprawą. Odstępstwa od postanowień projektu
powinny być uzasadnione wpisem w dzienniku budowy i potwierdzone przez nadzór
techniczny albo inny, równoważny sposób zgodnie z Instrukcją 431/2008 Instytutu
Techniki Budowlanej.

Termin realizacji prac: czerwiec 2024 r.

W przypadku zaintersowania złożeniem oferty w odrębnej wiadomości jestem w stanie udostępnić Państwu dokumentację projektową po podpisaniu dokumentu NDA.

Pozdrawiam,

---

Krzysztof Staszewski
Menadżer Kategorii Zakupowej

ELTEL Networks Energetyka S.A.
Gutkowo 81D, 11-041 Olsztyn
krzysztof.staszewski@eltelnetworks.com
tel. +48 89 522 25 63

kom. 695 992 069

www.eltelnetworks.com